وندالیسم

ریشه های رفتار های خرابکارانه در دانش آموزان

 نویسنده:                                                                                       

سید صفر حسنی دبیر  آموزشی مجتمع شهید غلامپور کلوده محمود آباد

وندالیسم یا به  عبارتی  خراب کاری  یکی از مشکلات و معضلات جوامع بشری  است که در جامعه جدید  نمود و ظهور یافته است و برای کسانی که در شهرهای بزرگ زندگی می کنند پدیده ای ملموس ،مشهود و واقعیتی تلخ و در عین حال گریز ناپذیر است که  معلول کنش متقابل میان فرد و زمینه اجتماعی اش است.در اجتماعات کوچک روستایی و به دلیل گستردگی کم و نظارت شدید اجتماعی ،پدیده وندالیسم کمتر دیده می شود.و با گسترش جمعیت و ایجاد شهرهای بزرگ که گمنامی افراد را در پی دارد پدیده وندالیسم هم توسعه یافته است.در واقع مناسبات زندگی شهری تمامی شئون  وجنبه های مختلف زندگی  فردی و احتماعی را متاثر ساخته ، که پیامد اخیر آن ناهنجاری نسل جوان در برابر واقعییات  اجتماعی و به ویژه سر پیچی و عدم متابعت از

قواعد هنجارهای حاکم بر روابط اجتماعی است.یافته های تحقیقی در مدارس نشان می دهد که تقریبا 9درصد از پسران و

2درصد از دختران زیر 18 سال به این اختلال مبتلا هستند .میزان رفتار خرابکارانه تا حدودی به شدت فراوانی ارتباط فردبا خرده فرهنگ بزهکارکه جوان به عضویت آن درآمده بستگی دارد .لذا دارا بودن روابط عاطفی بسیار زیاد نسبت به گروه همسالان ،رفتارهای نامناسب در محیط مدرسه ،دروغگویی مداوم ،مقصر ندانستن دوستان و سپر بلا شدن و بالاخره دزدی از خصوصیات بارز این افراد می باشد و فرد خرابکار چنین احساس می کند که تنها راه ارزشمندی و متمایز دیده شدن ،بدست آوردن پایگاه بالا در خرده فرهنگ بزهکار می باشد ،لذا عضو چنین گروه هایی شده و رفتارهای خرابکارانه ای را انجام می دهد تخریب فضای سبز و مجسمعه های پارک ها ،اماکن عمومی شهری صدمه زدن به اتومبیل های پارک شده ،در کنار خیابان ها و نظایر آن همه از نمودارهای رفتاری خرابکارانه ای است که بیشتر توسط جوانان  صورت می گیرد.یکی از مظاهر وندالیسم در شهررا ،به همنگام خروج دانش آموزان از مدارس می توان مشاهده کرد که در مسیر بازگشت به خانه به صورت دسته جمعی به تخریب هر آنجه در سر راه خود می بیند می پردازد این مساله به خصوص در میان   دانش آموزان پسر بیشتر مشاهده می گردد.رفتار وندالیستی وقتی شدت می گیردکه فرد احساس گمنامی کند زیرا گروه باعث ایجاد جرات و انگیزه برای تخلیه هیجانات می شود و احساس خطر نمی کند و در واقع اینگونه تصور میکند که مسئولیت اعمال پخش می شود وبر این مبنا هیچ فردی به تنهایی خود را مسئول رفتارهای تخریبی نمی داند  .بر اساس  تحقیقات انجام شده کودکان و نوجوانان و جوانان بین سنین 10تا25 سال بیش از دیگر گروه  های سنی به وندالیسم  روی می آورند همچنین از آنجایی که یکی از شایع ترین رفتارهای وندالیستی  نوجوانان مدارس بودند و مدارس  هدف  نخستین وندال هاست از منظر آسیب شناسی از اهمییت بالایی بر خوردار است.آنان شیشه کلاس ها را می شکنند ،اشیای منقول ،و وسایل آموزشی و لوازم التحریر مدرسه را تخریب می کنند یا به سرقت می برند ، کتابخانه  های محیط های آموزشی به نحو گسترده  و وسیعی تحت تاراج وندالهای و تهاجم آنها قرار دارند  صفحاتی  از کتابخا با عناوین و موضوغات  کختلف بریده یا کنده می شوند  در مواردی کل کتاب مورد تخریب و آسیب قرار می گیرد

(محسنی تبریزی 15:1383)

با توجه به پژوهش های بعمل آمده شرایط خانوادگی و آموزشی ،سطح در آمد والدین ،میزان تحصیلات  والدین ،محل زندگی و همچنین چگونگی نظارت خانواده ها بر رفتارهای  نوجوانان از متغیر هایی است که رابطه معناداری با رفتارهای وندالیستی دارد

از نظر آسیب شناسی وندالیسم را می توان پیامد ناسازگاری های حاکم بر روابط فرد و جامعه ،تضعیف اقتتدار اخلاقی در تنظیم روابط بین افراد ،تزلزل نهاد خانواده و د انتفال ارزش های دینی و اجتماعی به فرزندان ،سلطه شرایط نابهنجار بر فرد و واکنش خصمانه و خشن فرد به تمایلات و شرایط  تامطلوب و غیر عادلانه و در آخر  ضعف نهادهای پرورشی در انتقال  هنجارهای  اجتماعی به اعضای  جدید جامعه تلقی نمود که از منظر روانی احساس ناکامی و اجحاف را در شخص بوجود  می آورد.

 شاد و سربلند باشید

(چاپ در روزنامه پیام آمل (شنبه 28 دی ماه 1392)